Ik las in ‘De Gebroeders Karamazov’ een passage die me in deze waanzinnige coronatijden erg treffend leek.
Soms lees je een boek en dan is het saai en voel je niets. En soms lees je in een boek opeens iets dat heel erg van toepassing is op jouw leven of context, ook al is het boek meer dan honderd jaar oud en kan het onmogelijk geschreven zijn met jouw situatie in gedachten.
Misschien delen goede boeken zich na verloop van tijd vanzelf op in stukjes, in citaten en paragrafen die doorheen de tijd reizen op zoek naar de perfecte persoon of gebeurtenis om van toepassing op te zijn, waar ze perfect bij passen, en is het aan ons om te blijven zoeken naar die verborgen, tijdreizende puzzelstukjes tot ze allemaal op hun plaats zitten, als smaragden op een kroon, en de wereld eindelijk in de volle volledigheid en op de meest accurate en troostende manier omschreven is.
Philippe Diepvents 